Bilard (ang. billiards, pool) – gra rozgrywana na pokrytym suknem stole, która polega na uderzaniu bil, czyli kul wykonanych z odpowiedniego materiału i o określonych parametrach, za pomocą kija. Istnieje wiele gier bilardowych, których zasady różnią się rozmiarami stołu, liczbą używanych bil, ich oznaczeniami (np. kolorami) itp. Zazwyczaj w grze uczestniczą dwie osoby, rozgrywające bile na przemian, zwykle wykonując ruchy do popełnienia pierwszego błędu.

Najczęściej gra polega na wbijaniu bil do łuz (w snookerze łuzy zwane są kieszeniami), czyli określonych otworów w stole. Są jednak bilardy (np. karambol), w których stół nie ma łuz..

Historia

Kije

Kije bilardowe, czyli kije do odmiany pool są wykonywane z dobrej jakości klonu. Bloki drewna są toczone, aby uzyskać idealnie okrągły kształt i zwężają się, aby uzyskać odpowiednie właściwości kija. Wyróżniamy następujące części kija (od grubszego końca):

• odbijak; gumowa albo plastykowa cześć tłumiąca drgania wynikające z opierania kija o podłogę, chroni kij przed uderzeniami o ściany;

• butt; czyli rączka kija; to jego największy element, lakierowana, połączona stalowym albo drewnianym gwintem ze szczytówką;

• oplot; wykonany z nici irlandzkiej, gąbki albo nylonu; jest nakładany w miejscu w którym powinno się dotykać kija prawa ręką;

• gwint (pin); drewniany albo stalowy; element łączący butt i szczytówkę; ma on oznaczenia po których dopasowuje się szczytówki do kijów, na przykład 5x16x14 albo 3/8x10; każda firma ma swoje charakterystyczne gwinty;

• szczytowka; z angielskiego shaft to klonowy blok, który zwęża się do około 11-13 mm na końcu posiada tzw. taper (przewężenie), który jest inny dla kijów przeznaczonych do różnych gier bilardowych

• ferrula; najczęściej plastykowa albo melaninowa; to pierścień oddzielający drewno szczytówki od przyklejanej kapki

• kapka; inaczej końcówka albo tip; wykonana ze skóry albo fenolu (w kijach do rozbijania i skoków); może być warstwowa prasowana albo jednowarstwowa (le pro), zawodnicy wymieniają kapki le pro ze względu na ich małe możliwości

• ferulokapka; patent wykorzystywany w kijach do skoków i rozbijania (break/jump); to połączona kapka z ferulą, bardzo twarda, ma zapewnić jak najszybszą reakcję kija na uderzenie rozbijające

Bile

Początkowo bile były wykonywane z różnych materiałów, m.in. gliny, bakelitu, celuloidu, krystalitu, kości słoniowej, tworzyw sztucznych, stali i drewna. Głównym materiałem od 1627 aż do początku XX wieku była kość słoniowa. Pogoń za jej substytutem nie brała się z motywacji ekologicznych, lecz ekonomicznych. Była ona też w części pobudzaną przez nowojorskich producentów bil, którzy ogłosili nagrodę 10000 dolarów za substytut kości słoniowej. Pierwszym opłacalnym materiałem okazał się celuloid, wymyślony przez Johna Wesley Hyatt w 1868, ale celuloid czasami wybuchał podczas produkcji i był wysoce łatwopalny. Dziś bile wykonuje się z tworzyw sztucznych jak i z żywicy fenolowej. Są to materiały o wysokiej odporności na pękanie i odpryskiwanie.

Stoły

Stoły do gry w bilard są zazwyczaj prostokątne o stosunku boków 1 do 2. Na każdym rogu oraz na środku dłuższych band znajdują się łuzy. Stoły standardowo mają wielkości 7, 8, 9 oraz 12 stóp (długość dłuższej krawędzi).

źródło - Wikipedia Wikipedia:Bilard (autorzy na licencji GNU FDL)